Ostatnio koleżanka opowiadała mi historię ze swoich nastoletnich czasów, jak pod koniec liceum chodziła na imprezy i często urywał jej się film. Parę razy obudziła się w obcym miejscu czując, że została wykorzystana. Powiedziałam jej, że to nie fajne i że powinna to zgłosić na policję, ale odparła, że źle ją zrozumiałam. Dla niej to było super uczucie wiedzieć, że została zerżnięta i nie pamiętać przez kogo. Czuła się niesamowicie podniecona, kiedy później, w szkolnym korytarzu chłopcy rzucali jej znaczące spojrzenia, a ona nie była pewna, czy to dlatego, że wiedzieli, czy dlatego, że widzieli, czy może dlatego, że ją posuwali, a ona nic nie wie. Z czasem te opowieści zaczęły mnie podniecać, aż w końcu nie mogłam przestać o nich myśleć.
